Mark Smeets
Mart Smeets! Breek me de bek niet open! Reeds in 1987 stuurde ik een brief naar de Leeuwarder Courant voor de rubriek Ingezonden.
Mark Smeets
“Ergert u zich niet, verwondert u zich slechts”, is zo ongeveer de eerste reactie na het lezen van het artikel over Mart Smeets. Als Smeets aan het woord is (geweest) is dat aanleiding tot op z’n minst het ophalen van de wenkbrauwen. Keer op keer probeert Smeets de lachers op zijn hand te krijgen (?) door grappen en grollen, door werkelijk stuitend taalgebruik en door het geven van niet ter zake doende informatie.
De door Smeets gebezigde, kwasi-intellectuele, beeldspraak veroorzaakt bij mij regelmatig anti peristaltische bewegingen. “Ri (Ria Visser), jij daar op die hele hoge berg en de rest daar ergens beneden in het dal, hoe voelt dat?” Smeets ten voeten uit. Dan nu de voetbalwedstrijden…wordt bij Smeets steevast: “We gaan voetballen”. We gaan handballen. We gaan turnen. We gaan…
Na zijn geruchtmakende interview in Vrij Nederland leek het er op dat Smeets zichzelf uitgerangeerd had. Op hangende pootjes kwam hij terug. Nu klaagt hij weer dat hij de waarheid niet kan vertellen. Wat wil Mark eigenlijk? Ja, Mark. Ik denk dat ‘ie gewoon Mark heet en dat op een bepaald moment niet interessant genoeg vond. Noem mij voortaan maar Mart! Waar iedereen het heeft over herendubbel, spreekt Mark van mannendubbel. Iedereen sprak van Montreal. Hij zei steevast Mon Reál. Sarajevo, Serajevo. Hij zegt ook niet Seoel, nee hij zegt Sool.
Dat er commentaar komt op het presenteren van Smeets is niet verwonderlijk. Als hij zo nodig de lollige broek wil uithangen dan trekt ‘ie maar het land door met een one-man-show.
Dan neemt Mark wat collega’s van hem mee. De niet door zijn domheid geplaagde Eddy Poelman voor het licht. Evert ten Napel, de man die vermoedens tot waarheden verheft en schijnbaar verstand heeft van vele takken van sport, als zijn manager. Het toontje waar deze man zich van bedient, doet vermoeden dat alleen hij de wijsheid in pacht heeft. Heinze Bakker is door Smeets al geïnfecteerd. Dat komt nooit meer goed met Heinze. We kunnen hem dan ook gerust missen bij de beelden van Wimbledon. Ook maar mee op tournee. Bij Hans Kiviet gaat de toon omhoog zodra hij een punt of komma aan ziet komen. Kiviet praat ook altijd over één eerste plaats en niet over dè eerste plaats.
Die krijgt dus de redactie van het programmaboekje. Jorrit Jorritsma tenslotte, stelt samen met Mark de teksten samen. Natuurlijk in het ABN, Abominabel Bruuskerend Nederlands. Het valt niet mee heren, wat u?